Lekker rondtouren!
Door: Jules
Blijf op de hoogte en volg Jules en Vojta
07 Juni 2013 | Nieuw Zeeland, Raglan
Door wederom veel waardeloos internet heeft het posten van deze waarbenjij.nu wat vertraging opgeleverd, waardoor hij een beetje achterloopt.
Met zijn 4en zijn we aanvankelijk over de ‘Forgotten World’-highway naar Taupó gereden. We hebben nog even een stempel gescoord in een dorp onderweg dat de wet omzeild had en zodoende een eigen stadstaat gevormd heeft (of ja, stad, er staan 3 huizen, een speeltuin en een bar).
Taupó is vrij toeristisch en nogal een wintersportdorp, maar staat om nog één ander ding bekend: Skydiven! Joni had hem al gedaan, Vojta had weinig geld, maar Nina en Jules zagen dit wel zitten! Dus hoppetee, in een limo (jaja, het was wel fancy) en een half uur later zaten we in de lucht. Jules zou als eerste springen en zat daarom hartstikke gezellig, op de grond naast de deur. Dat was vooral een weinig aantrekkelijke plek op het moment dat de deur openging in de lucht. Op de grond zitten naast een open deur IN EEN VLIEGTUIG is nogal vreemd, maar 3 tellen later was ik al weg. De Skydive zelf was helemaal geweldig; eerst een vrije val die echt super is, gevolgd door even lekker aan een parachute hangen. Financieel gezien een rib uit mijn lijf, maar een fantastische ervaring. Kom gerust langs voor het filmpje!
We zijn daar nog even op souvenirjacht geweest en hebben Joni’s verjaardag gevierd, om vervolgens door te rijden naar Rotorua.
Rotorua is heel erg toeristisch, omdat het in een gebied ligt met enorm veel vulkanische activiteit. Een ‘leuke’ bijkomstigheid is dat er altijd een zwavel-lucht hangt, oftewel: rotte eieren. Het hostel was wel erg leuk, gratis pool, een hottub, hele fijne sfeer en vaak gratis pannenkoeken of brownies. We gingen een dag later echter al weg om een (voor ons 2 al de derde (!) ) great walk te gaan doen: de Lake Waikaremoana-track. In 3 dagen rondom een meer gelopen, zo’n 50 kilometer, over kliffen, langs stranden, nog onder een waterval gestaan en veel door regenwoud. Nog bijna een hut in brand gestoken, en al had er volgens Joni ‘echt niks kunnen gebeuren’; wij vonden het nogal mistig binnenin de hut.
Weer terug in Rotorua (zelfde hostel) hebben we Wai-o-tapu bezocht, een park met rode, groene en gele meren, geisers en andere gevolgen van de vulkanische activiteit. ’s Avonds een tour gedaan met een Maori, die ons meenam naar een moddermeer, en na ons ingesmeerd te hebben konden we in een hete rivier het er heerlijk afwassen. We zijn nog leuk op stap geweest, hoewel ‘sommigen’ (ik zal geen namen noemen (Joni)) de dag erna wat minder leuk vonden.
Hierna zijn we met ons autootje langs de kust van de Bay of Plenty getourd (de Noordkust van het centrale deel van het Noordereiland (googlen is wellicht duidelijker)) waar Nina en Jules nog een bergje bedwongen hebben alvorens we heerlijk kampeerden bij 5 graden. Het eerste mankement van de auto was ook een feit: Het linkervoor knipperlicht was pleite. De hele lamp, gewoon weg. We waren al bang dat het veel tijd en geld zou kosten, maar één kabeltje aansluiten, even vastklikken en 30 dollar verder waren we weer op weg.
In 3 dagen hebben we het hele Coromandel Peninsula gedaan, waar we naar hele mooie verlaten stranden toegereden/gelopen zijn. Het coolste was wel om op Hot Water Beach, waar hete bronnen onder het strand zitten, een grote kuil te graven, te mengen met zeewater en zo je eigen hottub te creëren, waar wij heerlijk met een biertje van genoten hebben! De zelfgevangen mosselen waren ook lekker en we hebben ook nog even bij een paar locals thuisgezeten wat wel interessant was, nadat één van hen onze auto ge-kickstart had, je lampen aanlaten wil nog wel eens voor ongemak zorgen… ( hé Nina?)
Na al deze stranden gingen we weer landinwaarts. In Matamata zijn wij met Nina naar Hobbiton geweest! (movieset van Lord of the Rings / The Hobbit voor de niet-kenners) (Joni had dit al gezien) Alle locaties daar gezien, inclusief de boom boven op Bag End wat met iets van 20 miljoen dollar het duurste object op de set was.
Een dag later splitsten we op. Ik (Jules) schrijf dit nu terwijl Vojta in Hamilton bij familie zit. We zien elkaar nog even over een paar dagen voordat Vojta terugvliegt, maar we zijn dus nu al opgesplitst. Heel erg raar om na 4 maanden (vandaag precies) uit elkaar te gaan. Ook Joni heeft nu een bus naar het Noorden gepakt om Northland nog te kunnen doen, wat Nina en mij overlaat. Het is wel even wennen, maar ook met zijn tweeën is het nog hartstikke leuk!
Met zijn 4en zijn we aanvankelijk over de ‘Forgotten World’-highway naar Taupó gereden. We hebben nog even een stempel gescoord in een dorp onderweg dat de wet omzeild had en zodoende een eigen stadstaat gevormd heeft (of ja, stad, er staan 3 huizen, een speeltuin en een bar).
Taupó is vrij toeristisch en nogal een wintersportdorp, maar staat om nog één ander ding bekend: Skydiven! Joni had hem al gedaan, Vojta had weinig geld, maar Nina en Jules zagen dit wel zitten! Dus hoppetee, in een limo (jaja, het was wel fancy) en een half uur later zaten we in de lucht. Jules zou als eerste springen en zat daarom hartstikke gezellig, op de grond naast de deur. Dat was vooral een weinig aantrekkelijke plek op het moment dat de deur openging in de lucht. Op de grond zitten naast een open deur IN EEN VLIEGTUIG is nogal vreemd, maar 3 tellen later was ik al weg. De Skydive zelf was helemaal geweldig; eerst een vrije val die echt super is, gevolgd door even lekker aan een parachute hangen. Financieel gezien een rib uit mijn lijf, maar een fantastische ervaring. Kom gerust langs voor het filmpje!
We zijn daar nog even op souvenirjacht geweest en hebben Joni’s verjaardag gevierd, om vervolgens door te rijden naar Rotorua.
Rotorua is heel erg toeristisch, omdat het in een gebied ligt met enorm veel vulkanische activiteit. Een ‘leuke’ bijkomstigheid is dat er altijd een zwavel-lucht hangt, oftewel: rotte eieren. Het hostel was wel erg leuk, gratis pool, een hottub, hele fijne sfeer en vaak gratis pannenkoeken of brownies. We gingen een dag later echter al weg om een (voor ons 2 al de derde (!) ) great walk te gaan doen: de Lake Waikaremoana-track. In 3 dagen rondom een meer gelopen, zo’n 50 kilometer, over kliffen, langs stranden, nog onder een waterval gestaan en veel door regenwoud. Nog bijna een hut in brand gestoken, en al had er volgens Joni ‘echt niks kunnen gebeuren’; wij vonden het nogal mistig binnenin de hut.
Weer terug in Rotorua (zelfde hostel) hebben we Wai-o-tapu bezocht, een park met rode, groene en gele meren, geisers en andere gevolgen van de vulkanische activiteit. ’s Avonds een tour gedaan met een Maori, die ons meenam naar een moddermeer, en na ons ingesmeerd te hebben konden we in een hete rivier het er heerlijk afwassen. We zijn nog leuk op stap geweest, hoewel ‘sommigen’ (ik zal geen namen noemen (Joni)) de dag erna wat minder leuk vonden.
Hierna zijn we met ons autootje langs de kust van de Bay of Plenty getourd (de Noordkust van het centrale deel van het Noordereiland (googlen is wellicht duidelijker)) waar Nina en Jules nog een bergje bedwongen hebben alvorens we heerlijk kampeerden bij 5 graden. Het eerste mankement van de auto was ook een feit: Het linkervoor knipperlicht was pleite. De hele lamp, gewoon weg. We waren al bang dat het veel tijd en geld zou kosten, maar één kabeltje aansluiten, even vastklikken en 30 dollar verder waren we weer op weg.
In 3 dagen hebben we het hele Coromandel Peninsula gedaan, waar we naar hele mooie verlaten stranden toegereden/gelopen zijn. Het coolste was wel om op Hot Water Beach, waar hete bronnen onder het strand zitten, een grote kuil te graven, te mengen met zeewater en zo je eigen hottub te creëren, waar wij heerlijk met een biertje van genoten hebben! De zelfgevangen mosselen waren ook lekker en we hebben ook nog even bij een paar locals thuisgezeten wat wel interessant was, nadat één van hen onze auto ge-kickstart had, je lampen aanlaten wil nog wel eens voor ongemak zorgen… ( hé Nina?)
Na al deze stranden gingen we weer landinwaarts. In Matamata zijn wij met Nina naar Hobbiton geweest! (movieset van Lord of the Rings / The Hobbit voor de niet-kenners) (Joni had dit al gezien) Alle locaties daar gezien, inclusief de boom boven op Bag End wat met iets van 20 miljoen dollar het duurste object op de set was.
Een dag later splitsten we op. Ik (Jules) schrijf dit nu terwijl Vojta in Hamilton bij familie zit. We zien elkaar nog even over een paar dagen voordat Vojta terugvliegt, maar we zijn dus nu al opgesplitst. Heel erg raar om na 4 maanden (vandaag precies) uit elkaar te gaan. Ook Joni heeft nu een bus naar het Noorden gepakt om Northland nog te kunnen doen, wat Nina en mij overlaat. Het is wel even wennen, maar ook met zijn tweeën is het nog hartstikke leuk!
-
07 Juni 2013 - 22:51
Henriette En Bert :
Jules,
Ook voor jou zit de langste tijd erop!
Voor de laatste weken: nog veel reisplezier! -
08 Juni 2013 - 01:22
Henk:
Vojta, doe ze vooral de groeten daar! -
08 Juni 2013 - 16:51
Nina:
Ja tuurlijk, buiten het feit dat JIJ Jules, de laatste was die reed, hetzelfde al ooit eerder hebt gedaan (ahum de 2e dag dat we die hele auto hadden) en een batterij een kleine 1,5 uur lichten aan laten staan toch echt wel aan zou moeten kunnen, was het echt een heeeeele domme actie van me, sorry :P -
08 Juni 2013 - 18:14
Cor En Gerda :
Hallo samen,
Jullie maken een puzzel van de samenstelling maar de avonturen klinken allemaal heel goed! Is die speciale auto al in de verkoop?
Geniet nog van de laatste dagen en allemaal een goeie thuisreis gewenst. En een heel leuk weerzien!!!
Komt er nog een wensen- boodschappenlijstje?!!?
Veel groeten -
08 Juni 2013 - 18:14
Cor En Gerda :
Hallo samen,
Jullie maken een puzzel van de samenstelling maar de avonturen klinken allemaal heel goed! Is die speciale auto al in de verkoop?
Geniet nog van de laatste dagen en allemaal een goeie thuisreis gewenst. En een heel leuk weerzien!!!
Komt er nog een wensen- boodschappenlijstje?!!?
Veel groeten
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
