My Final Goodbye
Door: Jules
Blijf op de hoogte en volg Jules en Vojta
14 Juni 2013 | Taiwan, Taipei
Dus… Ik zit nu op Taipei Airport, al zo’n 9 uur te hangen, wachtend op mijn aansluitende vlucht (over 7,5 uur). Vojta is thuis en ik over 24 uur als het goed is ook, dus dit is hem dan: De allerlaatste waarbenjij.nu!
Na onze opsplitsing vertrok ik met Nina naar het westen, naar Raglan. Daar hebben we in een heel mooi surfhostel gezeten, met een fijne sfeer en wederom een hot-tub! Raglan is een wereldberoemd surfstrand (schijnbaar, als je in het wereldje zit, ik had de naam ook nog nooit gehoord) dus dat hebben we uiteraard gedaan. Het ging met vallen en opstaan (vooral vallen) maar ook surfen kunnen we van het lijstje afstrepen!
Met kayaks hebben we de rivier daar verkend en na nog een wervelende 2e plek bij quiz-night reden we terug naar Hamilton. Hier hebben we nog een avondje met Vojta gezeten en iets gedronken, waarna hij de volgende ochtend de bus naar het vliegveld pakte.
Nina en ik gingen toen (terug) naar Auckland. Het was best raar, maar ook wel leuk om alles daar te herkennen, de plek (en hetzelfde hostel) waar mijn reis door Nieuw-Zeeland begon. We hebben met moeite ook de auto verkocht en verder niet zoveel gedaan. De All-Blacks game die we (helaas op TV) gezien hebben was wel zo’n beetje het hoogtepunt. Dat is het nationale Rugbyteam trouwens, nog grotere helden dan Oranje bij ons in Nederland.
Toen moest ik ook afscheid nemen van Nina, en zo stond ik ineens in mijn eentje in Sydney! Sydney is echt een hele leuke stad, met enorm veel te doen. Er zijn heel veel mooie gebouwen en er zijn enorme botanische tuinen die zeker de moeite waard zijn. En uiteraard heb ik ook over Harbour bridge gelopen en wat shots van het Opera House genomen. De tweede dag regende het en de derde dag ben ik met een ferry naar Manly Beach gegaan, een stranddorpje (of eigenlijk suburb) een 30-minute-boottripje van het centrum. Daar lekker op het strand gehangen en nog wat rondgewandeld maar toen was het helaas echt voorbij. Er was nog een hoop gedoe met de shuttle, maar ik was op tijd op het vliegveld en wat checks voor bommen, gefouilleerd te worden en nog wat geregel, geen idee waarover, verder zat ik in het vliegtuig!
Ik zit nu dus op Taipei in de transferlounge. Best oke maar ik heb het wel gezien na 9 uur…
Deze reis was echt een enorme ervaring. Je leert echt heel veel over een land op deze manier. Ik ben inmiddels beter in de topo van NZ dan van Nederland en ik ben bijvoorbeeld ook vrij up to date met de Rugby League hier. Na zo lang heb ik ook wel essentiële verschillen gemerkt, zoals in de mentaliteit van mensen die (afgezien van in Auckland) veel meer laid-back is, relaxter. Je wordt zo uitgenodigd voor een feestje door iemand die je auto voor je start. De backpackerswereld is echt super. Je ontmoet zoveel mensen, maakt met iedereen een praatje en het is echt heel gezellig. Elke dag koken en een nieuwe slaapplek zoeken is soms vervelend maar je leert echt op eigen benen te staan. Ik zal wel weer moeten aanleren om rechts te rijden en mijn mening voor me te houden (in plaats van in het Nederlands tegen Vojta te verkondigen). Ik kijk uit naar de bierprijzen maar zal de mensen om me heen en de prachtige natuurlandschappen hier enorm missen.
Ik heb zoveel geweldige dingen gedaan en geleerd, mensen leren kennen en voor mezelf leren zorgen. Ik snap helemaal wat iedereen vantevoren tegen me zei die iets dergelijks gedaan had: “Als je het overweegt: DOEN! Het is de ervaring van je leven en het is echt fantastisch!” Hier sluit ik me helemaal bij aan.
Kom gerust langs voor foto’s/filmpje/vragen of nog meer verhalen (of gewoon om eindelijk weer eens van mijn gezelschap te kunnen genieten!), die heb ik namelijk nog een heleboel!
Wellicht was het einde een beetje zweverig voor mijn doen, maar ik wil duidelijk maken hoe geweldig ik het gehad heb, met een heleboel mensen maar vooral met Vojta.
See ya New Zealand, het was super! Ik kom zeker een keer terug.
Sweet as Bro
Na onze opsplitsing vertrok ik met Nina naar het westen, naar Raglan. Daar hebben we in een heel mooi surfhostel gezeten, met een fijne sfeer en wederom een hot-tub! Raglan is een wereldberoemd surfstrand (schijnbaar, als je in het wereldje zit, ik had de naam ook nog nooit gehoord) dus dat hebben we uiteraard gedaan. Het ging met vallen en opstaan (vooral vallen) maar ook surfen kunnen we van het lijstje afstrepen!
Met kayaks hebben we de rivier daar verkend en na nog een wervelende 2e plek bij quiz-night reden we terug naar Hamilton. Hier hebben we nog een avondje met Vojta gezeten en iets gedronken, waarna hij de volgende ochtend de bus naar het vliegveld pakte.
Nina en ik gingen toen (terug) naar Auckland. Het was best raar, maar ook wel leuk om alles daar te herkennen, de plek (en hetzelfde hostel) waar mijn reis door Nieuw-Zeeland begon. We hebben met moeite ook de auto verkocht en verder niet zoveel gedaan. De All-Blacks game die we (helaas op TV) gezien hebben was wel zo’n beetje het hoogtepunt. Dat is het nationale Rugbyteam trouwens, nog grotere helden dan Oranje bij ons in Nederland.
Toen moest ik ook afscheid nemen van Nina, en zo stond ik ineens in mijn eentje in Sydney! Sydney is echt een hele leuke stad, met enorm veel te doen. Er zijn heel veel mooie gebouwen en er zijn enorme botanische tuinen die zeker de moeite waard zijn. En uiteraard heb ik ook over Harbour bridge gelopen en wat shots van het Opera House genomen. De tweede dag regende het en de derde dag ben ik met een ferry naar Manly Beach gegaan, een stranddorpje (of eigenlijk suburb) een 30-minute-boottripje van het centrum. Daar lekker op het strand gehangen en nog wat rondgewandeld maar toen was het helaas echt voorbij. Er was nog een hoop gedoe met de shuttle, maar ik was op tijd op het vliegveld en wat checks voor bommen, gefouilleerd te worden en nog wat geregel, geen idee waarover, verder zat ik in het vliegtuig!
Ik zit nu dus op Taipei in de transferlounge. Best oke maar ik heb het wel gezien na 9 uur…
Deze reis was echt een enorme ervaring. Je leert echt heel veel over een land op deze manier. Ik ben inmiddels beter in de topo van NZ dan van Nederland en ik ben bijvoorbeeld ook vrij up to date met de Rugby League hier. Na zo lang heb ik ook wel essentiële verschillen gemerkt, zoals in de mentaliteit van mensen die (afgezien van in Auckland) veel meer laid-back is, relaxter. Je wordt zo uitgenodigd voor een feestje door iemand die je auto voor je start. De backpackerswereld is echt super. Je ontmoet zoveel mensen, maakt met iedereen een praatje en het is echt heel gezellig. Elke dag koken en een nieuwe slaapplek zoeken is soms vervelend maar je leert echt op eigen benen te staan. Ik zal wel weer moeten aanleren om rechts te rijden en mijn mening voor me te houden (in plaats van in het Nederlands tegen Vojta te verkondigen). Ik kijk uit naar de bierprijzen maar zal de mensen om me heen en de prachtige natuurlandschappen hier enorm missen.
Ik heb zoveel geweldige dingen gedaan en geleerd, mensen leren kennen en voor mezelf leren zorgen. Ik snap helemaal wat iedereen vantevoren tegen me zei die iets dergelijks gedaan had: “Als je het overweegt: DOEN! Het is de ervaring van je leven en het is echt fantastisch!” Hier sluit ik me helemaal bij aan.
Kom gerust langs voor foto’s/filmpje/vragen of nog meer verhalen (of gewoon om eindelijk weer eens van mijn gezelschap te kunnen genieten!), die heb ik namelijk nog een heleboel!
Wellicht was het einde een beetje zweverig voor mijn doen, maar ik wil duidelijk maken hoe geweldig ik het gehad heb, met een heleboel mensen maar vooral met Vojta.
See ya New Zealand, het was super! Ik kom zeker een keer terug.
Sweet as Bro
-
14 Juni 2013 - 09:09
Louis-anne:
Gaaf Jules ! Ik hoop dat mijn dochters ooit de mogelijkheid krijgen en het lef hebben om een dergelijke reis te maken. Natuurlijk zeg ik dat nu (nog) niet tegen hen omdat ik gek word van de gedachte dat ze enge avonturen gaan beleven of erger nog, verliefd worden...
Welkom thuis, Brabant heerst ! Enne... Die zweverige kant van je kon ik gelukkig al, grtz La
-
14 Juni 2013 - 09:24
Henny :
Wij hebben het leuk gevonden om je verhalen te lezen. Fijn dat je weer terug komt in Veldhoven ( tijdelijk?) Dan kun je nu iets leuks gaan bedenken voor de Bonte Avond op het kamp ;) -
14 Juni 2013 - 09:55
HENRIETTE:
welkom terug in Nederland Jules.
Wat fijn dat je zo genoten hebt, deze ervaring neemt niemand je meer af!
Wij hebben genoten van je verhalen!
Als ik jong was , deed ik het na! nu zit dat er niet meer in !
Groeten
Henriette -
14 Juni 2013 - 10:12
Fatma:
Welkom terug kleintje!! -
14 Juni 2013 - 13:47
Elles:
Amen. -
14 Juni 2013 - 16:58
Martha:
Mooidat jehetzo naar jezin hebt gehad, naar het buitenland is altijd eenavontuur maar ook zeker de moeite waard! Ik zieje vastbinnenkort wel weer een x! Xxjes martha -
14 Juni 2013 - 17:12
Rob:
Mooi afscheidsverhaal jules. Al jouw verhalen halen mooie herkenbare herinneringen op.
Welkom thuis en misschien tot zondag. Kijken of je baard langer is geworden.......
Gr
Rob, fran, siebe en janne -
15 Juni 2013 - 10:52
Nelly:
Hoi Jules,
mocht je nog behoefte hebben aan gehaktballetjes kippepootjes op z`n hollands en de familie natuurlijk, dan ben je van harte welkom op zondag, we zullen aan je lippen hangen en gnieten van je verhalen.
maar eerst maar lekker genieten van je pa en ma natuurlijk.
gr Nelly
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
