South Island Part 1

Na een hele mooie (maar dure) trip met de ferry vanuit Wellington kwamen we aan in Picton. Picton heeft niets behalve dat het de toegangspoort tot het zuidereiland is, dus na één dagje in een acrobatenhostel, leuk voor de verandering zullen we maar zeggen, konden wij eindelijk aan onze busreis beginnen!

De Stray-bus is eigenlijk heel leuk. De chauffeurs zijn, vooralsnog, heel aardig en vertellen een beetje waar je langsrijdt, je komt echt op interessante plekken en je komt natuurlijk heel veel mensen tegen. Het gaat wel erg snel, omdat je bijna elke dag weer verder rijdt en je maakt enorm veel mee in een week. Na de eerste dag stapten we alleen al uit in Abel Tasman national park, waar we onze eerste Great Walk gingen doen, 55 km in 3 dagen. We hadden al die tijd in Abel Tasman (5 dagen) geen telefoonsignaal of internet, wat eigenlijk best raar is; letterlijk afgesloten zijn van de buitenwereld. Met 25 kilo op je rug 20 km op een dag lopen is nogal wat, maar het was echt super. In het bos lopen, de hoek om komen en een prachtige baai met een wit strand zien, plekken die je alleen bij laagtij kunt oversteken (en dan nog tot je knieën in het water), campings waar letterlijk niks is behalve drinkwater en heel karig eten omdat je extra eten dus ook mee moet sjouwen. Het was een hele onderneming, maar het was echt top.

Na Abel Tasman sprongen we weer op de bus en na ons eerst even te hebben uitgeleefd in de supermarkt (na 5 dagen rijst waren chocola, chips en cola echt een verademing) en een nogal gekke avond in een kleine coal-mining-town, kwamen we aan bij de Franz Joseph gletsjer. Hier hebben we vooral een dagje ontspand (we hebben onze eerste regen gehad!! ), en St Patrick’s day gevierd. Het Engelse ontbijt met heel veel vlees en uiteraard een Guinness was heerlijk; vervolgens kaarten in de hot tub en ’s avonds de bar in was een uitstekende combinatie. We zijn ook nog naar de Fox glacier geweest, omdat het kan, dus gletsjers hebben we inmiddels ook al gehad.

We zijn sindsdien een beetje samen met 4 anderen, een andere Nederlander, een Belg, een Zwitser en een Canadees meisje, allemaal 18-19. Dit is vooral met het eten heel makkelijk, waardoor we in Wanaka, een skidorpje aan een prachtig meer, voor minder dan 3 euro per persoon elke avond heel veel en heel lekker gegeten hebben en uiteraard is het gewoon heel gezellig. Hier hebben we ook wat gewandeld en zijn naar een heel leuk museum geweest. Op de busrit naar Queenstown hebben we besloten om met zijn allen een andere Great Walk te gaan doen, de Routeburn Track, dus nadat we vanaf morgen wederom 4 dagen van de radar zijn verdwenen schrijven we over Queenstown, want dat verdient ook nog wel een paar eigen alinea’s!